Tytuł: O uczciwości metod publicystycznych
Autor: Garliński Józef
Wydawca: „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, 30.12.1947, cyt. za: Jerzy Malewski, Wyrok na Józefa Mackiewicza, Puls, Londyn 1991, s. 210-211
Rok: 1947
Opis:
O uczciwości metod publicystycznych
Szanowny Panie Redaktorze, […]
W artykule pt. „Nudis Verbis”, zamieszczonym w tygodniku «Lwów i Wilno» z dnia 21.12.47 pisze p. Józef Mackiewicz: „Ale weźmy «Biuletyn Informacyjny AK», który dziś tu, w Londynie, okupację sowiecką w Kraju nazywa ‘przemianami społeczno-politycznymi’”.
Cytat ten jest niezgodny z prawdą. Tekst, który próbuje zaatakować p. J. Mackiewicz, brzmi: „Dwumiesięczna wolność, jaką w pełni żyła wewnętrznie Powstańcza Warszawa, pozwoliła na ujawnienie się głębokiego nurtu przemian społeczno-politycznych przenikającego społeczeństwo. Styl życia Walczącej Stolicy i wypowiedzi władz polskich w Kraju nacechowane były prawdziwą treścią demokratyczną i zapowiadały przyszłe reformy zgodne z polską koncepcją państwa uspołecznionego” (B.I. nr 10/11, 1947).
Drugi cytat, który ewentualnie mógłby tu wchodzić w grę, brzmi: „Czy redakcja «Wiadomości», która nie znajduje miejsca na omawianie problematyki związanej z latami walki konspiracyjnej i przemianami społeczno-politycznymi Kraju, traktuje omawianie kolaboracjonistycznych zabiegów Studnickiego, jako należyte wypełnienie zadań pisma emigracyjnego?” (B.I. 11/12, 1947).
Dla każdego uczciwego człowieka jest jasne, że powyższe wypowiedzi o przemianach społeczno-politycznych odnoszą się do okresu okupacji niemieckiej. Wyrazem ich były przede wszystkim uchwały Rady Jedności Narodowej z marca 1944 r.
W artykule swym – dla przekonania nie znającego autentycznych tekstów czytelnika – p. J. Mackiewicz powołuje się na rzekome cytaty z pism Polski Podziemnej, lecz – rzecz charakterystyczna – nie przytacza ani ich dat, ani nie ma racji.
Według tekstu p. J. M. organ «Biuletyn Informacyjny» po znanej mowie Churchilla z lutego 1944, miał sugerować opinii Kraju, że: „stan zatargu rosyjsko-polskiego przechyla się na naszą korzyść”. W rzeczywistości «Biuletyn Informacyjny» (Nr 9 z dnia 2.03.44) wypowiedział się ostro przeciw oświadczeniu brytyjskiego premiera, podkreślił sprzeczność pomiędzy polityką polską i brytyjską odnośnie Rosji i stwierdził m.in.: „[…] nigdy nie zrozumiemy i nie przebaczymy niegodnego i niemoralnego powiedzenia, iż rosyjskie żądania graniczne wobec Polski są sprawiedliwe […] Projekty oddzielenia od Polski Wilna lub Lwowa są czymś tak wysoce niesprawiedliwym – że wywołują jednomyślny namiętny protest całego polskiego społeczeństwa zarówno w Kraju jak i na emigracji”.
Idźmy dalej. Dla poparcia swej tezy p. J. Mackiewicz powołuje się na pismo «Polska Walczy» i przytacza jedynie tytuł artykułu „Churchill – przyjaciel Polski”. W rzeczywistości «Polska Walczy» zamieściła (nr 5 z dn. 8.06.44) artykuł pod tym tytułem, lecz w związku z mową Churchilla z dnia 24.05.44, a nie – jak twierdzi p. J. Mackiewicz – z mową lutową. P. J. Mackiewicz celowo pominął treść artykułu i wyciągnął wnioski z samego tytułu. W tekście artykułu czytamy m.in.: „[…] słowa przez niego (Churchilla) wypowiedziane obrażają nas […] Budzą wątpliwości co do roli Churchilla w walce o wolność i sprawiedliwość […] Panie Premierze! Stosunki między Polską a Rosją są bardzo złe”.
Dalej p. .J. Mackiewicz przytacza również rzekomy tekst z numeru majowego (1944) pisma Batalionów Chłopskich «Żywią i Bronią». Stwierdzić należy, że w powołanym przez p. J. Mackiewicza numerze miesięcznika «Żywią i Bronią» (nr 2/19 z 15.5.44) przytoczony przez niego tekst nie figuruje.
Metody, których próbki przytoczyłem powyżej, zmuszają mnie do przekazania całej sprawy do właściwej organizacji społecznej, skupiającej ludzi pióra i powołanej do dbałości o zachowanie rzetelnych i uczciwych form publicystycznych.
Za Komitet Redakcyjny «Biuletynu Informacyjnego» Koła AK
Józef Garliński, Londyn, 27.12.47.