Skip to content Skip to footer

Trznadel Jacek – Od Leśmiana do Mackiewicza

Tytuł: Od Leśmiana do Mackiewicza

Autor: Trznadel Jacek

Wydawca: Arcana, Kraków

Rok: 2024

 

 

 

 

Opis:

Od Leśmiana do Mackiewicza. Wybór szkiców o literaturze polskiej XX wieku

“Każda właściwie powieść Mackiewicza umieszczę nas w centrum spraw XX wieku. To samo odnosi się także do jego ‘Drogi donikąd’, najważniejszej powieści polskiej o zagładzie polskich kresów północnych i Wilna w czasie okupacji sowieckiej”.
Tymi słowami zaczyna się przedostatni tekst pod tytułem „Czytając znów Drogę donikąd” zamieszczony w wydanej właśnie przez krakowskie Arcana Wydawnictwo i Dwumiesięcznik książce prof. Jacka Trznadla pt. „Od Leśmiana do Mackiewicza. Wybór szkiców o literaturze polskiej XX wieku”.
O kim jeszcze znajdziemy eseje pióra słynnego krytyka, autora m.in. „Hańby domowej”?
Wystarczy spojrzeć na zamieszczony poniżej spis treści, aby zobaczyć jak wielka uczta intelektualna czeka czytelnika tej książki!
SPIS TREŚCI:
𝗢 𝗣𝗢𝗘𝗧𝗔𝗖𝗛
Śmiech i śmierć (humor Leśmiana)
Bolesław Leśmian dzisiaj
Wobec Różewicza
𝗢 𝗕𝗜𝗔Ł𝗢𝗦𝗭𝗘𝗪𝗦𝗞𝗜𝗠
Wstęp do Ważyka
Książę Mięsopust poezji polskiej czyli znów o tak zwanym klasycyzmie
Aleksander Wat. Zło z dobrem w przeplocie
Mieczysław Jastrun. Ocalić dobro istnienia
Jan Twardowski. “Dźwigasz mię! – Ktoś ty?”
𝗢 𝗛𝗔𝗡́𝗕𝗜𝗘 𝗗𝗢𝗠𝗢𝗪𝗘𝗝
𝗢 𝗣𝗢𝗟𝗦𝗞𝗜𝗠 𝗛𝗔𝗠𝗟𝗘𝗖𝗜𝗘
Stanisław Wyspiański. Hamlet na Wawelu
Jarosław Iwaszkiewicz. Biedny Hamlet-marionetka
Jerzy Andrzejewski. Hamlet – kondotier honoru
Witold Gombrowicz. “Koniec Hamletów”
Czesław Miłosz – lewy profil
Zbigniew Herbert Hamlet w cywilu czyli pan Cogito
𝗢 𝗣𝗥𝗢𝗭𝗜𝗘
Unikalne doświadczenie (wypisy z Bobkowskiego)
Ferdynand Goetel “Myśleć samodzielnie”
O żywocie człowieka gwałtownego
Rymkiewicza falsyfikat o powstaniu
Sowieckie “jądro ciemności”
Czytając znów “Drogę donikąd”
Powieści Mackiewicza o historii o wojnie

Jacek Trznadel (1930-2022) zajął trwałe miejsce w dziejach polskiej krytyki literackiej nie tylko jako autor Hańby domowej. Miał odwagę mierzyć się z pisarzami największymi, czytał ich książki w horyzoncie arcydzieł polskich i europejskich, bo tak widział naszą literaturę: jako część Zachodu.

Potrafił głosić poglądy niepopularne, idące wbrew estetycznej lub politycznej poprawności. Literaturę rozumiał jako doświadczenie egzystencjalne, ale też jako dokument tragicznej historii XX wieku. Swobodnie korzystał z metodologii krytycznych. Ważna w sensie negatywnym dlań była nauka wyniesiona z młodzieńczej fascynacji komunizmem i marksizmem, która tłumaczyła całą późniejszą biografię intelektualna oraz krytyczną Trznadla. Tym niemniej szukał od początku w literaturze realizmu i rzeczywistości, choć pojęcia te rozumiał z latami inaczej. Obca mu więc była literatura dla literatury tylko. Żegnano go jako pisarza polskich spraw ważnych i człowieka odważnego.

To garść powodów, dla których warto raz jeszcze przeczytać jego teksty. Jako świadectwo pewnej epoki, wcale niezakończonej, ale też jako autoportret krytyka z tą epoką coraz bardziej skłóconego.

Wybór, wstęp i opracowanie – Maciej Urbanowski.

 

Kopiowanie, przetwarzanie, rozpowszechnianie materiałów, ze strony www.jozefmackiewicz.com, w całości lub w części, bez zgody właściciela strony jest zabronione.

© 2025. All Rights Reserved. Opracowanie strony: fdgstudio.net